- marnare
- mar·nà·rev.tr. TS agr.trattare, concimare con marna\DATA: 1670.ETIMO: cfr. fr. marner.
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
marnare — marnáre s. f., pl. marnări Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic MARNÁRE s.f. Operaţia de presărare a unui sol cu marnă. [< marnă, după fr. marnage]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
marnato — mar·nà·to p.pass., agg. → marnare … Dizionario italiano
marnatura — mar·na·tù·ra s.f. TS agr. il marnare e il suo risultato {{line}} {{/line}} DATA: av. 1869 … Dizionario italiano